انتشارات تیسا

پرسه در مزار عاشقان بی‌لیلی، درمان دردهای پنهانی او بود. سر در گریبان با دلی آکنده از اندوه راهی خانه شد. سنگ از قلبش آویزان بود و به‌سختی قدم از قدم برمی‌داشت. وقتی در را باز کرد، چشمش به آقا افتاد که در آستانۀ در نشسته بود و کمد وسایلش را خالی می‌کرد. آقا عادت داشت دگمه، سنجاق و کش پلاستیکی در ته جیب کتش جمع کند، چیزهایی که هیچ مصرف خاصی نداشتند. انگار بودن خرت‌وپرت‌های کم‌اهمیت به او آرامش می‌د ...

مادر اولیویا: با کدوم معجزه دوباره زنده‌ت کردن؟ اندرو: معجزۀ نیاز. مادر اولیویا: (نگاهی به اولیویا می‌اندازد و رو به اندرو) حواریونت می‌دونن اندرو ویلسون مرده؟ (بچه‌ها جا می‌خورند. آیزاک لبخند می‌زند.) اندرو: پدرا هیچ‌وقت نمی‌میرن. مادر اولیویا: مادرا چی؟ اندرو: مادرا ادعایی ندارن. مادر اولیویا: ولی من دارم. من ادعا می‌کنم تو یه دزد متقلبی. اندرو: تو مادرا نیستی. تو یه مادری. مادرا هیچ‌وقت ...

وقتی سرباز مت دافی در بیمارستان ارتش در عراق به هوش می‌آید، به او نشان قهرمانی قلب بنفش اهدا می‌کنند، ولی خودش احساس قهرمان بودن ندارد؛ خاطره‌ای تمام مدت ذهنش را درگیر کرده: یک پسربچۀ عراقی و لحظه‌ای که تیری به قلبش اصابت می‌کند. مت نمی‌تواند این فکر را از سر خود برهاند که به‌نحوی در مرگ‌ این پسربچه مقصر بوده است، اما به دلیل ضربه‌ای که لحظاتی بعد از مرگ پسرک به سرش وارد شده بود نمی‌تواند چیزی به ...

سال‌هاست فکر می‌کردم: «جدا از ملاک‌هایی مثل: تیپ، قد، هیکل، چشم‌های کشیده یا درشت، لب‌های قلوه‌ای یا باریک، میزان تحصیلات و محل زندگی، چیز مهم‌تری مثل شکل تنهایی هم ملاک شروع یک رابطه باید باشد. جدا از این‌که وزنت چقدر است؟ محل زندگیت کجاست؟ و خیلی روشن‌فکرانه‌تر که بشود بپرسیم چه کتاب‌هایی می‌خوانی؟ بپرسیم رابطه‌ات با تنهایی خودت چه شکلی است؟ اصلاً وقتی تنها می‌شوی چه شکلی می‌شوی؟ سیگار میکشی؟ فر ...

دردِ سال بود، تو یادی از آخرین بازمانده‌های زیر آوار مانده‌ام نکردی. احساس خفگی می‌کنم، شعرم کبود شده است، دست در گلویم می‌بری و آخرین جرعه از شعرم را زنده به گور می‌کنی در دلواپسیِ خماری‌های گاه و بی‌گاهمان شعر شکسته‌ام دست صلیب می‌کند برایت! دست به گریبانش می‌شوم دستِ گرم ردِ تو را می‌ماند دشنه‌ی صبح به شریانم می‌زند ژرفِ شعرم از سرای اوباش می‌گوید و مرا در زمره‌ی کژدم‌های نیلوفری فری ...

محمود: ما بومرنگ همیم. هم و پرت می‌کنیم. یه جوری که برگردیم سر خونه اول. مثل بازی محبوب سگ‌ها. مثل ساکسیفون زدن. ساغر‌: سگ‌ها رو می‌فهمم ولی به ساکسیفون چه ربطی داره؟ محمود: تا حالا زدی؟ ساغر: نه مگه تو زدی؟ محمود: آره خوبشم زدم. وقتی می‌خوای یه ملودی کامل بزنی باید نفست و به فشرده‌ترین شکل ممکن و با قدرت بدی بیرون. ساغر: ربطش به بومرنگ چیه؟ محمود: ربطش عطش بعدشه. وقتی اونقدر وحشیانه باز دم ...

آنت مجله مانده روی صندلی تراموا را برنداشت.از همان جایی که نشسته بود قدری سرش را کج کرد و ستون پشت‌جلد را خواند.از تعجب حشکید.او که نامش آنت نیست،اینجا که تراموایی درکار نیست، و این که می‌خواند هم مجله نیست که جا مانده باشد یا نباشد.پس از کجا می‌دانی که قصه توست؟ فراموش کرده ای،اما در زندگی پیشین چیزی نوشته‌ای؛ به یادش نخواهی آورد، گرچه شهامت خواندنش را خواهش یافت،یادت نیست،اما در زندگی پسین خاطر ...

پس از سفرش به مصر بود که کوئلیو رمان کیمیاگرِ خود را نوشت. او کیمیاگری را روح جهان یا همان ناخودآگاه جمعی یونگ، که در آن شخص با تمام هستی پیوند می‌خورد، می‌پندارد. او در مصاحبه‌ای گفته است که خود را شخصیت شبانِ این رمان می‌داند و در جایی دیگر گفته: «در واقع من تمام شخصیت‌های کتاب‌هایم هستم، جز شخصیت کیمیاگر». او کتاب‌های خود را نه یک اثر داستانی، بلکه روایت‌های ادبی می‌داند که بر اساس تجارب شخصی‌ا ...

«ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد» داستان دختر جوانی است که در کمال زیبایی، جوانی و موقعیت تصمیم می‌گیرد دست به خودکشی بزند اما سر از تیمارستان درمی‌آورد و پزشکش به او می‌گوید که به دلیل مصرف بیش از اندازه داروهای خواب‌آور تنها چند روز دیگر زنده می‌ماند. ورونیکا که احساس می‌کند دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد، متوجه می‌شود که می‌تواند آزادانه دست به هر کاری بزند و در این دوران اجازه تجربه عشق و نفرت ...

آوریل نافرجام بدون شک‌زاده ناگزیر دنیایی‌ست که کاداره از آن و برای آن دست به قلم برده پیدا و ناپیدای آن را زیسته و خوف تهدید جان و تبعید نفرینی را به آغوش کشیده است و این همه جز برای رویایی به نام آزادی و آرمانی به نام رهایی از یوغ ظلم و خفقان نمی‌تواند باشد. برای نیل به این بایدهای انسانی لازم است آنچه به دام جمود و خود کامگی افتاده ذوب شود سیل شود دریا شود که در این راه خون‌های بی‌گناه ریخته شده ...

داستانی درباره تلاش و خستگی‌ناپذیری تا جایی که دیگر جانی برای ادامه دادن باقی نمی‌ماند. "تا بیکران آسمان دوستت دارم" حکایت ساده‌ای است از مشاهدات شخصی و تجربه‌هایی که می‌توانند به سادگی برای هر کدام از ما اتفاق بیفتند. داستان چنان گیرا و تاثیرگذار است که خواننده همراه با شخصیت‌های داستان حرکت می‌کند.

مریلین مونرو، هنرپیشه امریکایی پس از مرگ نا به هنگامش در پنجم آگوست سال ۱۹۶۲ بدل به یک شمایل گشت و امروزه کمتر کسی است که او را نشناسد، هر چند بعد از گذشت این همه سال همچنان ابهامات فراوانی در مورد زندگی او وجود دارد و همین ابهامات منجر به نگارش بیش از پانصد جلد کتاب ریز و درشت در مورد این بازیگر شده است.